Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2024/2921 Kararı

MAHKEMESİ: Ceza Dairesi

SAYISI: 2023/650 E., 2023/1073 K.

SUÇ: Çocuğun nitelikli cinsel istismarı

HÜKÜM: İstinaf başvurularının esastan reddi kararı

TEMYİZ EDENLER: Suça sürüklenen çocuk müdafii, katılan Bakanlık vekili

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Onama

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ OLAY VE OLGULAR

Suça sürüklenen çocuk hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçunu işlediği iddiası ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun)103 üncü maddesinin ikinci fıkrası ve 31 inci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca açılan kamu davasının yapılan yargılaması ile mevcut delillerin değerlendirilmesi sonucunda, Şanlıurfa 7. Ağır Ceza Mahkemesinin, 11.04.2023 tarihli ve 2022/733 Esas, 2023/105 Karar sayılı kararı ile çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 103 üncü maddesinin ikinci fıkrası son cümlesi, 31 inci maddesinin üçüncü fıkrası ve 62 nci maddesi uyarınca 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına dair verilen kararın suça sürüklenen çocuk müdafii ve katılan Bakanlık vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 04.07.2023 tarihli ve 2023/650 Esas, 2023/1073 Karar sayılı kararı ile istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

A. Katılan Bakanlık Vekilinin Temyiz İstemi

Özetle; suça sürüklenen çocuk hakkında alt sınırdan hapis cezasına hükmedilmesi ve hükmedilen hapis cezasından takdiri indirim yapılmasının hukuka aykırı olduğu beyanıyla hükmün bozulması gerektiğine ilişkindir.

B. Suça Sürüklenen Çocuk Müdafiinin Temyiz İstemi

Özetle; mağdurun aile fertlerinin duruşmada suça sürüklenen çocuğun lehinde beyanda bulunmaları, mağdur hakkında alınan adli tıp raporunda kesin bir bulgudan söz edilmemesi, suça sürüklenen çocuğun üzerine atılı suçu işlediğine dair yeterli delil bulunmaması nedenleriyle suça sürüklenen çocuğun tahliyesine karar verilmesi gerektiği beyanıyla hükmün bozulmasına ilişkindir.

III. GEREKÇE

5271 sayılı Kanun'un 288 ve 294 üncü maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanun'un 289 uncu maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve temyiz dilekçelerinde belirtilen nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede; yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin suça sürüklenen çocuk tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olduğu, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşılmakla Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurularının esastan reddine dair kurulan hükme yönelik suça sürüklenen çocuk müdafii ve katılan Bakanlık vekilinin temyiz sebepleri yerinde görülmemekle kararda hukuka aykırılık bulunmamıştır.

IV. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin, 04.07.2023 tarihli ve 2023/650 Esas, 2023/1073 Karar sayılı kararında; suça sürüklenen çocuk müdafii ve katılan Bakanlık vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Şanlıurfa 7. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

01.04.2024 tarihinde karar verildi.