Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2024/4350 Kararı

MAHKEMESİ: Asliye Ceza Mahkemesi

SAYISI: 2015/652 E., 2016/82 K.

SUÇ: Nitelikli tehdit

HÜKÜM: Mahkûmiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. Karaman Cumhuriyet Başsavcılığının 21.09.2012 tarihli iddianamesi ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 106/2 a, 53 maddeleri uyarınca kamu davası açılmıştır.

2. Karaman 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.05.2013 tarihli ve 2012/630 Esas, 2013/491 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında silahla tehdit suçundan 5237 sayılı Kanun'un 106/2 a, 62, 53 maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına dair kurulan hükmün, açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilerek 5 yıl denetim süresi belirlenmiştir,

3. Sanığın 31.04.2014 tarihinde işlediği kasten basit yaralama suçundan Karaman 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.11.2014 tarihli ve 2014/860 Esas, 2014/385 Karar sayılı kararı ile mahkûmiyetine karar verildiğinin ihbarı üzerine, Karaman 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.02.2016 tarihli ve 2015/652 Esas, 2016/82 Karar sayılı kararı ile hükmün aynen açıklanmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanığın Temyiz Sebepleri;

1. Suçu işlemediğine hükmün bozulması gerektiğine,

2. Vesaire,

İlişkindir.

III. GEREKÇE

Sanığa yüklenen silahla tehdit suçundan 5237 sayılı Kanun’un 106/2 a maddesinin gerektirdiği cezaların türü ve üst sınırlarına göre; aynı Kanun’un 66/1 e maddesinde öngörülen 8 yıl olağan dava zamanaşımı süresinin, mahkûmiyet kararının verildiği 04.02.2016 tarihinden inceleme tarihine kadar dava zamanışımını kesen başka bir işlem olmadan geçmiş bulunduğu belirlenmiştir.

IV. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Karaman 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.02.2016 tarihli ve 2015/652 Esas, 2016/82 Karar sayılı karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321/1. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun'un 322/1 1 bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223/8.maddesi gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,

03.04.2024 tarihinde karar verildi