Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2023/3079 Kararı

MAHKEMESİ: Asliye Ceza Mahkemesi

SAYISI: 2019/237 E., 2021/902 K.

SUÇLAR: Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlâli

HÜKÜM: Mahkûmiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Bozma

Sanıklar hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 305. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun'un 310. maddesi uyarınca temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. ... Cumhuriyet Başsavcılığının, 16.06.2011 tarihli ve 2011/2557 Esas numaralı iddianamesi ile sanıkların temyiz dışı suça sürüklenen çocuk Sergen Taş ile birlikte şikâyetçi ...'a ait ahırdan 2 adet büyükbaş hayvan çalmak suretiyle hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlâli suçlarını işlediklerinden bahisle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2 g, 116/1, 119/1 c ve 53. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmıştır.

2. ... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.03.2013 tarihli ve 2011/514 Esas, 2013/361 Karar sayılı kararı ile sanıkların hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlâli suçlarından, 5237 sayılı Kanun'un 142/2 g, 143/1, 116/4 ve 119/1 c. maddeleri uyarınca sırasıyla 3 yıl 9 ay hapis ve 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve her iki hüküm yönünden aynı Kanun’un 53/1. maddesi gereği hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmiştir.

3. Anılan kararın sanıklar tarafından temyizi üzerine Yargıtay 13. Ceza Dairesinin, 16.09.2014 tarihli ve 2014/9962 Esas, 2014/25635 Karar sayılı kararı ile eylemin 5237 sayılı Kanun'un 142/1 b maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu ve konut dokunulmazlığının ihlâli suçundan kurulan hükümde aynı Kanun'un 119/1 c maddesinin uygulanması gerektiğinden bahisle bozulmasına karar verilmiştir

4. Bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde; ... 1.Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.03.2015 tarihli ve 2014/597 Esas, 2015/174 Karar sayılı kararı sanıklar hakkında 5237 sayılı Kanun'un 142/1 b, 143/1, 116/4 ve 119/1 c. maddeleri uyarınca sırasıyla 2 yıl 6 ay hapis ve 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve her iki hüküm yönünden aynı Kanun’un 53/1. maddesi gereği hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmiştir.

5.Anılan kararın sanıklar tarafından temyizi üzerine Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 02.04.2019 tarihli ve 2019/856 Esas, 2019/5380 Karar sayılı kararı ile sanık ...'ın savunma hakkının kısıtlandığından bahisle her iki sanık yönünden hükümlerin bozulmasına karar verilmiştir.

1. Bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde; ... 1.Asliye Ceza Mahkemesinin, 02.07.2021 tarihli ve 2019/237 Esas, 2021/902 Karar sayılı kararı ile bozmanın gereği yerine getirilerek sanıkların, yine 2 yıl 6 ay hapis ve 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve her iki hüküm yönünden aynı Kanun’un 53/1. maddesi gereği hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanıklar müdafii temyiz dilekçesinde; kararın tüm yönleriyle usûl ve yasalara, hakkaniyete ve kamu vicdanına aykırı olduğundan bahisle hükmü temyiz ettiğini bildirmiştir.

III. OLAY VE OLGULAR

1.Sanıkların ikrarı, suçta kullanılan aracın bagaj ve koltuklarında hayvanlara ait dışkı, kıl gibi kalıntıların bulunduğu, olayın hemen sonrasında devlet hastanesi güvenlik kamera kayıtlarında kaza yapan sanığın hastanede görüldüğü, sanıkların atılı suçları işlediklerinin sabit olduğu Yerel Mahkemece kabul edilmiştir.

2.Sanıklar üzerine atılı suçlamayı ikrar etmiş, şikâyetçinin de soruşturma aşamasında ifadesinin alındığı tespit edilmiştir. Kolluk görevlileri tarafından tanzim olunan, 28.02.2011 tarihli Olay Yeri Araştırma, Görgü ve Tespit Tutanağı dava dosyasında mevcuttur.

IV. GEREKÇE

A. Sanık ... Hakkında Kurulan Hükümler Yönünden

Mahkemenin gerekçesi yeterli ve yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş; yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşılmakla, sanık ... müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.

B. Sanık ... Hakkında Kurulan Hükümler Yönünden

UYAP ortamından alınan nüfus kayıt örneğine göre, sanığın karar tarihinden sonra, 24.05.2022 tarihinde öldüğü anlaşılmakla, 5237 sayılı Kanun'un 64/1 ve 5271 sayılı Kanun'un 223/8. maddeleri uyarınca, ölüm nedeniyle hakkında düşme kararı verilip verilmeyeceğinin Yerel Mahkemece değerlendirilmesi gerektiğinden, hükümler hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR

1.Gerekçe bölümünde (A) bendinde açıklanan nedenlerle ... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 02.07.2021 tarihli ve 2019/237 Esas, 2021/902 Karar sayılı kararında sanık ... müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık ... müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye aykırı olarak ONANMASINA,

1. Gerekçe bölümünün (B) bendide açıklanan nedenle ... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 02.07.2021 tarihli ve 2019/237 Esas, 2021/902 Karar sayılı kararına yönelik sanık ... müdafiinin temyiz istemleri yerinde görüldüğünden sanık ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlâli suçlarından kurulan ve diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 1412 sayılı Kanun 321. maddesi gereği Tebliğname'ye uygun olarak BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 25.05.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.