Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/20978 Kararı

MAHKEMESİ: Ceza Dairesi

SUÇ: Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali

HÜKÜM: Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:

Sanık hakkında, Şanlıurfa 6. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 05/12/2017 tarih ve 2017/652 Esas, 2017/509 Karar sayılı kararı ile hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nın 142/2 h, 168/2 ve 62/1. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay ve konut dokunulmazlığının ihlali suçundan aynı Kanun’un 116/1, 119/1 c ve 62/1. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, anılan mahkumiyet hükümlerine ilişkin sanık müdafinin istinaf isteminde bulunmasının yanı sıra Cumhuriyet savcısının da sanık ... hakkında kurulan hükümlere ilişkin olarak sanığın mükerrir olduğunun gözetilmemesi gerekçesiyle sanık ... aleyhine istinaf isteminde bulunması üzerine; Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesi’nin dosya üzerinden verdiği 05/04/2018 tarih ve 2018/371 Esas, 2018/732 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kurulan hükümler bakımından “hüküm kısmında müşteki lehine vekalet ücretine hükmedilmesine ilişkin paragrafın hükümden çıkartılarak, sanık ...'in Şanlıurfa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/812 Esas 2010/788 Karar sayılı ilamıyla tekerrüre esas sabıkası bulunduğundan TCK 58/6 maddesi uyarınca cezalarının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezalarının infazından sonra hakkında denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına," şeklinde ibare eklenerek istinaf başvurularının düzeltilerek esastan reddine karar verdiği, bölge adliye mahkemesinin bu kararı ile sanık hakkında hükmolunan cezaların arttırılmadığı, tekerrüre ilişkin uygulamanın da infaza ilişkin olması nedeniyle bölge adliye mahkemesinin kararını temyizi kabil hale getirmeyeceği belirlenerek yapılan incelemede;

Hükmolunan cezaların miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2 a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının ve aynı Kanun’un 286/2 b maddesi uyarınca ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezalarını artırmayan bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE, 08/12/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.