Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/11762 Kararı

MAHKEMESİ: Ceza Dairesi

SUÇ: Dolandırıcılık

Anayasa’nın 40/2, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 34/2, 231/2, 232/6 ve 291/1 2 maddeleri uyarınca karar ve hükümlerde, başvurulabilecek kanun yolu, süresi, sürenin ne zaman başlayacağı, mercii, başvuru şekli ve kanun yollarının açıkça gösterilmesinin zorunlu olduğunun belirtilmesi ve 5271 sayılı CMK'nin 294/1. maddesindeki “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır.” hükmü ile aynı Kanun'un 295/1. maddesinde yer alan "Temyiz başvurusunda temyiz nedenleri gösterilmemişse temyiz başvurusu için belirlenen sürenin bitmesinden veya gerekçeli kararın tebliğinden itibaren yedi gün içinde hükmü temyiz olunan bölge adliye mahkemesine bu nedenleri içeren bir ek dilekçe verilir" şeklindeki düzenlemeler karşısında; somut olayda, cezaevinde bulunan sanığa gerekçeli kararın CMK’nin 35/3. maddesinde öngörülen usule uygun olarak tebliğ edilmediği ve sanığın yüzüne karşı 03.07.2018 tarihinde tefhim olunan hükümde 5271 sayılı CMK’nin 295/1.maddesi uyarınca temyiz nedenlerini içerir ek dilekçenin gerekçeli kararın tebliğinden itibaren başlayan 7 günlük süre içerisinde verilmesi gerektiğinin bildirilmediği anlaşılmakla, sanığa yukarıda açıklanan ilkeler doğrultusunda usulüne uygun şekilde “CMK'nin 295/1.fıkrası uyarınca temyiz nedenlerini bildirir ek dilekçenin gerekçeli kararın tebliğinden itibaren başlayan (7) gün içerisinde verilmesi halinde temyiz talebinin incelenebileceği aksi halde sebep yokluğundan temyiz talebinin reddedileceği” hususlarını içeren meşruhatlı tebligat ile gerekçeli kararın tebliğ edilmesi, temyiz nedenlerini içerir ek temyiz dilekçesi verilmesi halinde ise bu hususta ek tebliğname düzenlenmesinden sonra iadesinin temini için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE 07.12.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.